Faysal bin Abdülaziz El Suud (Arapça: فيصل بن عبدالعزيز آل سعود; d. 14 Nisan 1906 - ö. 25 Mart 1975), Suudi Arabistan'ın 1964'ten 1975'e kadar hüküm süren kralı. Modernleşme ve reform çabalarıyla tanınır.
Faysal, 14 Nisan 1906'da Riyad'da doğdu. Babası Abdülaziz bin Abdurrahman El Suud (İbn-i Suud), Suudi Arabistan'ın kurucusudur. Annesi, Tarfa bint Abdullah bin Abdullatif eş-Şeyh'tir.
Genç yaşta siyasi ve diplomatik görevler üstlendi. Babası tarafından 1926'da Hicaz Valisi olarak atandı ve bu görevde başarılı bir yönetim sergiledi. Ayrıca, çeşitli uluslararası konferanslarda Suudi Arabistan'ı temsil etti.
Faysal, 2 Kasım 1964'te kardeşi Kral Suud'un tahttan indirilmesiyle Suudi Arabistan Kralı oldu. Hükümdarlığı döneminde, Suudi Arabistan'da önemli siyasi, ekonomik ve sosyal reformlar gerçekleştirdi.
Reformlar:
Dış Politika ve Petrol Krizi:
Faysal'ın dış politikadaki en önemli adımlarından biri, 1973 Arap-İsrail Savaşı sırasında petrolü bir silah olarak kullanmasıydı. OPEC'in petrol üretimini kısması ve fiyatları yükseltmesi, dünya genelinde enerji krizi yarattı. Bu durum, batı ülkelerinin İsrail'e olan desteğini gözden geçirmesine yol açtı.
25 Mart 1975 tarihinde, yeğeni Faysal bin Musaid tarafından Riyad'daki Kraliyet Sarayı'nda öldürüldü. Suikastın nedeni tam olarak aydınlatılamamıştır. Ölümünden sonra kardeşi Halid bin Abdülaziz kral oldu.
Faysal, Suudi Arabistan'ın modernleşmesinde ve uluslararası alanda saygın bir ülke haline gelmesinde önemli rol oynamıştır. Reformları ve özellikle petrol politikasındaki etkinliği, onu Ortadoğu ve dünya tarihinde önemli bir figür haline getirmiştir. İsmi, Suudi Arabistan'da birçok okul, hastane ve diğer kurumlara verilmiştir.